Verse 1.
Çocukluğumda çocukluğuma inmek gibi bir şey bu.
Dengesiz dilim susar ve içer su.
Bi şarkım olsun dedim hayata bi katkım.Çok verdim
lakin aldığımdan az.Son nefesi çektim çukru kaz.
İçime kordu çöktü lanetin.Çokmu naletim neyim ben.
İçime gömdüğüm bu defni kimse çözemez.
Kalbim tek başınada atar destek ünite istemez.
Gördüklerimi açıklamaz gerekmez. (sus..)
Bir kefene iki baş sığdır.Benimle olan her daim sağdır.
Tanrım yağmur yağdır yeryüzünde pislik çok.
Yalanlarından yanlış yokta,doğrular dökülürken dilimden
benden kötüsü yok.İçimde saklı kalbe saplı ok.
Be hayatın anlamı çekip gideceksen amacı neydi ümitlerinin.
Selvi boylu karalar bağlı.Derman olmak isterler sollu sağlı,istemez canım.
Zorlu derdim anlatılmaz içte saklı.Gönlüm yasaklı..
Nakarat.
Elveda sözcüklerimi önüne koydum evvela.Cebimde kimsesizliğin
oyunlarıyla yürüdüm,başımda bela.
Elim kolum çaresiz, en gerekli anlarında benim başım dengesiz.
Verse 2.
Sesim kayıtta,her daim ses var kulakta.Adım saf geçer lugatta,
laf çıkar ağızdan hükmün biter.Ben nekadar istedimki nekadar verdiniz yeter.
Baygın halim kokladım eter.
Yanlış algılandım çok sefer.Telafiler gecikti ve ben beter.Aktı zaman akılda kalanlar neler.
Devirmedi,deviremez beni yaman darbeler.Arbedemden geriye kalan vucuttaki izler.
Yanlış nedir,doğru nedir.Yaşamın ikileminde yaşamak zorsa herkez zor insan farkımız nedir.
Korkularımızdan korkmanın bilinç altına in bakalım,orda biraz dur bakalım korku nedir.
Raffine üstad vergisi bi hitabedir kitabem oluşmakta ellerim yazmaktan virane.
Baş pervane döner.Aklım birkaç arşın havada.
Uçarken özlediklerim karada.Çok atmısım söz verirken hayata..
